BIO-PRINTING

داربست های زیستی در علم پزشکی امروز به عنوان تکنولوژی و فرآیندی در مرز دانش به صورت گسترده در کشور های پیشرفته در حال مطالعه، پیشرفت و سرمایه گذاری است. بیوپرینتر ها با قابلیت و دقت بالا در کشور های صنعتی روز به روز جهت حصول نتایج تجربی و زیستی بیشتر و بهتر در حال پیشرفت هستند. مشکلات عمده موجود در پرینت کردن داربستهای زیستی سختی در کنترل میزان ویسکوزیته بیو مواد و کاهش کیفیت پرینت به واسطه این مسأله بود که علاوه بر تأثیر آن بر کیفیت داربست تولیدی، هم اتصالی منافذ موجود در داربستها را مورد تأثیر قرار میداد. به بیان سادهتر عدم حصول ویسکوزیته مناسب باعث میشود که تخلخلهای در نظر گرفته شده در پرینت از بین رفته و بدین صورت کاربرد داربست را در نگهداری بافت زنده دچار مشکل نماید. وجود منافذ به هم پیوسته در داربستهای زیستی جهت جذب مواد و املاح مورد نیاز سلولها و همچنین دفع محصولهای ناشی از سوخت و ساز سلولی کاملاً ضروری است. نتایج نشان داد که بهتر است به همراه استفاده از بیوموادی همچون آلژینات، موادی همچون فیبرین ابریشم برای بهبود خواص بیوپرینت استفاده نمود. کنترل ویسکوزیته بیو مواد توسط فیبرین ابریشم باعث شد که بتوان داربست پرینت شده مناسبی جهت کشت سلولی تولید نمود که علاوه بر خواص پرینت بالا دارای ساختاری کاملاً طبیعی و زیست سازگار بوده و سلولهای غضروف به خوبی توانستند در این ساختار رشد کنند.